Al meer dan 20 jaar ben ik actief in de rugby. Tot mijn 18e geen blessures gehad. Had ik geluk? Of was ik gewoon goed getraind. Super leuk EK gespeeld met het nationale jeugdteam onder 18. Hier heb ik Wesley Koehl leren kennen, onze fysio bij het EK. Net voor het EK met Nederland onder 19 trof het noodlot mij, knie blessure. In een contact moment verdraaide ik mijn knie. Niet laten kennen en strompelend het veld af. Weken erna dikke knie dus veel fietsen en uiteindelijk gemeld bij jong oranje want we hadden nog wel een EK te spelen.

Langs verschillende fysio’s geweest en iedereen met eigenlijk dezelfde conclusie. Kruisband slaat aan, kniebanden vooral opgerekt. Ik was blij, geen risico genomen bij de club en mee naar het  EK. Tijdens trainingen viel Wesley op dat mijn been zwabberde en dat baarde hem toch zorgen. Uiteindelijk geen wedstrijden gespeeld omdat m’n knie het niet trok, zwaar teleurgesteld terug in Nederland. Op advies van Wesley naar het MCH gegaan en direct een MRI gekregen met als vermoeden een meniscus blessure.

Uitslag MRI: Voorste kruisband compleet verdwenen, meniscus gescheurd en dubbel geklapt. Toen ik dat hoorde leek het alsof de vloer onder m’n voeten wegviel. Nooit blessures en ineens een serieuze blessure. Enfin, paar weken later geopereerd en focussen op de revalidatie. Gemotiveerd om sterker terug te keren. En met succes. Hard gewerkt met MTP en na 7 maanden kon ik mijn eerste wedstrijd spelen bij mijn nieuwe club op het hoogste niveau. Het was 5 minuten maar het voelde fantastisch.

Op het EK 2018 toen alles nog heel was

Eerste wedstrijd na mijn eerste kruisband blessure

Na 3 goede jaren waar ik echt topfit was. Ging het helaas weer mis. Nu mijn andere knie weer mijn kruisband. Door alleen te stappen in een kuil. Ik wist het eigenlijk al meteen dat het mis was en we begonnen weer van voor af aan. Aangezien ik dacht dat het verstandig was om bij een andere fysio mijn revalidatie te doen (ivm reisbeweging) begon ik weer met volle overgave. Gesteund door MTP want zelfs al deed ik niet mijn revalidatie bij ze, werd ik bijna iedere maand wel even ge contact hoe het ging.

Na 9 maanden revalideren kon ik weer rugbyen. En dat heb ik ook weer gedaan. Ik merkte dat ik veel had ingeleverd en ik mijn niveau niet meer kon halen. Heel frustrerend. Hierdoor ben ik in zee gegaan met de toen net beginnende Bram. Die net bij de praktijk kwam. Focus? Sneller, sterker, explosiever en wendbaarder worden. Wat hebben we weer hard gewerkt, al was het soms echt afzien. Het resultaat kwam langzamerhand weer. Maar helaas kwam er een tegenslag. Scheurtje in m’n meniscus. Gelukkig kon het operatief stukje verwijderd worden en was ik zo weer fit. Dacht ik. Nog steeds niet duidelijk wat er is gebeurd maar waarschijnlijk toen ik van een stoep afstapte verdraaide ik m’n knie waar ik laatst aan geopereerd was. Het viel mee, dacht ik. Kon best veel en heb eigenlijk goed door getraind en een jaar door gespeeld.

Wedstrijd na mijn 2e kruisband blessure

Totdat Bram zei, je gaat nu naar de orthopeed en laat een nieuwe MRI maken. Zo gezegd, zo gedaan. Wederom weer mijn kruisband. Eerste echte dilemma. Wel of niet laten opereren. Heb ik nog zin om weer 9-12 maanden te revalideren.  En met wat gaan ze mijn kruisband opnieuw te ‘maken’ mijn hamstring kon niet, dat hadden ze al gedaan. Uiteindelijk besloten om te laten opereren zodat ik later normaal kon bewegen en hebben ze tijdens de operatie besloten om mijn bovenbeenpees te gebruiken en niet mijn patellapees. Na de operatie kreeg ik nieuws wat ik niet wilde horen op mijn 26e. Het is beter om misschien te gaan stoppen met rugby. Die gedachte alleen al maakte me al depressief. Gelukkig waren ze bij MTP heel positief en zeiden joh Auke, we gaan hard werken, nemen goed de tijd en na het traject kijken we hoe je ervoor staat, met als eindpunt een check bij de orthopeed en zijn advies. Dus revalideren als nooit te voren alleen nu bij Bram, Nick en bij Danny, ieder zijn eigen specialisme. Dit was voor mij de zwaarste periode. Zoveel onzekerheid en in die onzekerheid heb ik besloten om te stoppen met rugby, zodat ik geen onnodig druk zou ervaren.

Na 15 maanden revalideren en trainen terug naar de orthopeed. Nog nooit zo zenuwachtig geweest. Erop of eronder. En toen kwam het verlossende woord. Je kruisband en been zijn heel sterk, en misschien, heel misschien, is je loopbaan als rugbyer toch niet voorbij.

Fysiek helemaal in orde, mentaal nog niet. Enorm veel angst en ik moest weer vertrouwen op m’n lichaam. Ik had besloten om het rustig op te bouwen. Af en toe een wedstrijd en blijven trainen. Maar niet overtrainen, want na alle jaren zijn we tot de conclusie gekomen dat mijn blessures voortkwamen door vooral overtrainen van mijn spieren. Met af en toe nog een check up bij MTP voor kleine spierblessures zoals hamstring blessures.

Wedstrijd na mijn 3e kruisband blessure

Europees Kampioen EK Rugby 2021

Tot paar weken geleden. Ik was weer helemaal terug bij de rugby. En met terug bedoel ik echt helemaal terug. Alle blessure leed achter me gelaten. Werd ik opgeroepen voor het EK met het Nederlandse team in Turkije. Voor het EK nog even langs Danny en Bram voor 2 sessies

Dry needling van een triggerpoint in mijn kuit. Helemaal fit op het EK. EK gewonnen en met als kers op de taart zelfs topscorer van het toernooi. Ik weet 100% zeker dat ik dit nooit heb kunnen bereiken zonder de professionele hulp van het team MTP. Ik zal hier mijn hele leven dankbaar voor zijn. Dus zoek je een fysiopraktijk met een brede scala van expertises dan is MTP je praktijk.

Auke